Na regen komt zonneschijn!

Na regen komt altijd zonneschijn en het zonnetje begint heel voorzichtig weer tussen de wolken door te komen. Het zijn niet de makkelijkste weken geweest maar het ziet er naar uit dat alles in de plooi gaat vallen. Ik ben een beetje fier op mezelf want ik heb mezelf ongelofelijk gegooid, heb  mezelf verbaasd over mijn eigen kracht en kunnen en daar waar ik in het verleden de handdoek wel eens in de ring durfde gooien (al was het maar voor even) ben ik deze keer trouw gebleven aan mezelf en ben ik er voor blijven gaan en.... het resultaat mag er wezen.
Mijn kinderen hebben me ook verbaasd, ze worden echt groot en hebben me gesteund en ondersteund. Ze zijn voor mij een drijfkracht als geen ander, de reden waarom ik me alle dagen smijt en ze hebben me de laatste weken heel veel teruggegeven waaruit ik opnieuw veel kracht kon putten om door te zetten.
Sander is met zijn vrienden vertrokken op vakantie naar Turkije, Melissa had het er niet makkelijk mee om hem alleen op reis te laten gaan (ik zou het ook maar niets vinden moest Geert alleen op vakantie gaan). Ze hebben hun eerst grote conflict achter de rug maar ik denk, weet dat ze elkaar zo hard gaan missen en dat hun vakantie er volgend jaar anders zal uitzien.
Onze dochter wordt groot, mijn kleine meisje is aan het veranderen in een jonge vrouw. Ze heeft het wat lastig de laatste tijd en is wat geslotener dan vroeger, volwassen worden is niet makkelijk, je eigen weg zoeken en vinden gaat niet vanzelf. Maar het komt goed mijn meisje, je bent een supermeid en de toekomst lacht je toe.
Onze middelste neemt het leven van zijn mooiste kant en slaagt zich overal doorheen. Hoewel hij ons de afgelopen jaren al heel wat zorgen heeft gegeven, lijkt hij eindelijk met zijn pootjes op de grond terecht te komen. Hij is een echte ruwe bolster met een blanke pit en de stekels van de bolster beginnen minder en minder te prikken. Gisteren belde hij me 3 uur om te vertellen dat hij die avond samen met 2 meisjes van de klas ging studeren, ze hadden hem om uitleg gevraagd, het vak: geschiedenis! Tja als je 18 bent en je naam is Michiel, dan ligt de wereld echt aan je voeten.

Op het werk is het bouwverlof in aantocht. Elk jaar opnieuw lijkt het alsof de wereld stopt met draaien na het bouwverlof, elk jaar opnieuw is het een huzarenstukje om deze periode vlot door te raken en elk jaar opnieuw lukt het ons, wat wil je met zo'n superteam van Keukenhuismensen!
Keukens vliegen de deur uit als zoete broodjes, onze medewerkers zijn super gemotiveerd, Patrick is goed aan het herstellen, een paar grote contracten zijn klaar om binnen te halen, volgende week starten ze met het plaatsen van de keukens in Zaventem en nog even doorbijten en we bellen met voice over IP.

We kunnen stilaan beginnen dromen van een weekje vakantie vol zonneschijn en geen regen, dat gaat deugd doen!

                                                             vakantieherinneringen!