Patrick is ook thuis ondertussen en bijna niet te houden. Hij moet het toch nog rustig aan doen en kan niet anders want met 2 benen in de gips en een geopereerde schouder is het onmogelijk om naar het werk te komen, maar ik zie sinds gisteren een massa e-mails passeren, hij volgt alles via telefoon en laptop! Ik kan het me al visueel voorstellen, Patrick in een ziekenhuisbed in zijn woonkamer met zijn laptop op zijn schoot, gsm binnen handbereik! Rustig aan hé grote vriend, alles op zijn tijd! nog een paar weken geduld en goed genezen en dan vliegen we er weer in!
Vandaag is eigenlijk een bijzondere dag. 21 jaar geleden om 17.50uur is onze oudste zoon geboren, 21 jaar geleden, zo lang geleden en tegelijk lijkt het gisteren!
Wat ben je opgegroeid tot een sympathieke volwassen vent, die zijn verantwoordelijkheid neemt, die enthousiast en gedreven in het leven staat en die heel goed weet wat hij wil.
Het lijkt zo'n mijlpaal, 21 jaar, alsof ik je nu helemaal moet loslaten, alsof je vanaf nu je eigen weg gaat gaan. Maar blijf goed onthouden Sander dat wij er altijd voor je zullen zijn, in goede tijden en in slechte, we zijn fier op jou, we zien je graag!
En als het van mij afhangt: je mag best nog een tijdje onder mama's vleugels blijven, graag zelfs!
1 jaar |
met broer en zus in bad |
11jaar
Nu 1 jaar samen met Melissa! |