Patrick en Cayenne

Patrick en Cayenne

 

Goedemorgen! Deze foto moest ik gewoon even delen, Patrick in zijn bed in de woonkamer samen met zijn hond Cayenne. Net als ikzelf is hij een grote dierenvriend en na enkele weken ziekenhuis heeft Cayenne hem eindelijk terug en wil hem niet meer alleen laten, onvoorwaardelijke liefde krijg je van zo'n beestje.

Ik ben alweer een paar uur aan de slag, heerlijk zo 's morgens gewoon doorwerken, zonder telefoon zonder mensen en kinderen die in en uit lopen waardoor je geen 5 minuten kan doorwerken.
Nee, ik ben spijtig genoeg nog altijd niet bij met mijn werk en nee, de druk is nog niet van de ketel maar dat komt wel. Zoals ik in het begin van deze week aanvoelde, valt alles stilletjes in de plooi. Er zijn nog een paar watertjes die ik moet doorzwemmen, het één al wat dieper dan het ander, maar dat lukt wel, ik kan bergen verzetten momenteel, zelfs al zit de Mount Everest er tussen, verschuiven zal hij.
Het is wel stilletjes thuis de laatste week. Sander en Melissa zijn op reis en ik begin ze stilaan hard te missen, het is tijd dat ze terug naar huis komen. Pauline en Michiel zitten in de laatste dagen van het schooljaar en dat brengt veel feestje en avondjes uit met zich mee, dus gisterenavond zijn we met zijn drietjes (Geert, ik en ons bomma) gezellig op een terrasje bij de Italiaan gaan eten, even uit de dagelijkse stress, even bekomen van een drukke week en dag.

Zo dadelijk even langs mijn beestjes en dan starten we aan de afspraken van vandaag, er staat weer heel wat op mijn programma.

Nog eventjes een hart onder de riem voor Karin: lieve vriendin, doorbijten en niet panikeren, diep in en uit ademen en elk ding één voor één. We slaan er ons samen doorheen en die nieuwe toonzaal van Zaventem komt helemaal goed!