Hoe ik er ook tegenop heb gekeken, ik besef weer waarom het nodig is om af en toe er is even tussen uit te zijn.
Ik heb geslapen, geslapen tot 6.45u! Toegegeven ik ben moeilijk in slaap gevallen en heb mezelf moeten verplichten mijn verstand op nul te zetten en ook toegegeven het was eigenlijk 5.45u want het is hier een uur later, maar ik heb wel geslapen!
Ik mag een weekje gewoon moeder zijn, gewoon vrouw, gewoon mezelf.
Even niet een zakenvrouw, werkgever, even geen oplossingen zoeken voor problemen van keukens en mensen.
Ik kan het niet helemaal loslaten, ik kan het niet laten om mijn mail te checken, om 's morgens mijn laptop te nemen en even te kijken of er toch niets dringend is, even contact met het kantoor voor een update maar ik weet dat ik van hieruit toch weinig kan doen en ik weet dat ik mensen heb op wie ik kan rekenen.Ik ga een weekje tot rust komen, mezelf laten ademen en energie op doen om er dan terug tegen aan te gaan.
Ik ga een weekje genieten van mijn kinderen, mijn gezin en van de rust die ik hier kan vinden en de tijd om te bloggen!
