 |
| Sanders vriendenkliek! |
Het laatste weekend van augustus staat ons dorpje al vele jaren lang altijd op zijn kop.
Het is de 'Gusting', de fuif van onze lokale girojongens.
De jeugd van Kessel en omstreken staat te springen om er naar toe te gaan. Voor vele is dit één van de eerste fuiven waar ze voor de eerste keer kennismaken met het uitgangsleven, dat was zo destijds voor mij en was ook zo voor mijn kinderen.
Ondertussen hebben we die kennismakingsfase al achter ons gelaten en zijn onze 3 kinderen al 'ervaren rotten' aan het worden.
Sander heeft er een gewoonte van gemaakt om deze avond een barbecue te geven voor zijn vaste vriendenkliek om daarna verder naar te fuif te gaan. Ik was een beetje verbaasd toen één van die mannen met als bijnaam 'de rots' me kwam vragen naar mijn beestjes en toen bleek dat hij een vaste bloglezer was. Hierboven dus de foto van Sanders vriendenbende en puur om jullie een idee te geven van de sfeer van vanavond geef ik ook even de namen mee: de lachi, den broeki, de rots, den dessel, de coussee, de greg, de louwie, de sakke en als laatste de maxime die nog geen bijnaam heeft, alle voorstellen zijn welkom dus want zo eentje zonder bijnaam is toch een beetje zielig!
Pauline en haar vriendin Lisa gaan samen met Michiel en Dagmar eerst langs hun neef Thibaut (die gisteren 16 is geworden, dikke kussen van je tante Leen dus) om dan met zijn allen samen naar de fuif te fietsen.
 |
| Zie de 'gusting'! |
Als ouders is dit puur genieten, ondanks alle drukte, ondanks alle rommel, ondanks het feit dat we vannacht geen oog gaan dicht doen want de fuiflocatie is in vogelvlucht een 500 meter achter onze tuin gelegen. Ik vind het prachtig om te zien hoe ze zich klaarmaken, om te zien hoeveel zin ze erin hebben en zelf een beetje zenuwachtig zijn, om de vrienden van onze kinderen over de vloer te krijgen en hoe ze zo een stukje van hun jeugd met ons delen. Alle leeftijden hebben inderdaad mooie kanten en zien hoe onze kinderen met volle teugen genieten van hun jonge jaren en ons daar deel van laten uitmaken is één van de mooiste.
Het was ook op het werk een week en periode vol drukte, rommel en weinig slaap.
Op het kantoor hebben we alle functies geherstructureerd en herverdeeld wat voor wel wat onrust zorgde en best veel van mijn energie vroeg om alles in goede banen te leiden, er waren enkel klanten en keukens die wat extra opvolging en oplossingen vroegen, de verbouwing van Gent en nieuwe winkel in Zaventem zijn in een finale fase en vragen om de laatste puntjes op de i.
Soms is het wel wat veel om allemaal verzet te krijgen, soms vergeet ik in al die drukte wel eens iets wat me dan enorm frustreert, soms denk ik wel is waar ben ik toch allemaal mee bezig. Op zo'n moment moet ik dan ook even op zoek naar energie, naar kracht, naar mezelf. Dan loop ik mijn tuin in 's morgens vroeg of 's avonds na het werk, geef mijn beestjes eten, raap de eitjes bij de kippen, loop eens langs mijn groentetuin en pluk de rijpe tomaten of courgetten en probeer alle drukte in mijn hoofd tot rust te brengen.
Na zo'n momenten kom ik altijd tot dezelfde conclusie: ik ben niet op de wereld gezet om toe te geven aan die zwakke momenten, om te verliezen, om op te geven, nee hoor, ik ga ervoor, dat is de keuze die ik maak, die ik bewust wil maken, wat er ook op mijn weg komt ik ga ervoor, ik ga voor succes en voldoening, voor voldoening en zelfvertrouwen, voor zelfvertrouwen en winnen, voor winnen en geluk, voor geluk en plezier, misschien geen fuifplezier (oké een heel klein beetje dan) maar wel plezier in mijn leven, ook al valt het wel eens tegen, blijven gaan!
En zo is ook de week geëindigd, ik ben blijven gaan en alles is op zijn pootjes terecht gekomen en wat deze week nog niet in orde of afgewerkt is regelen we volgende week wel. Mijn energie en kracht zijn weer aan het opladen.
Vanavond nog even mee genieten met mijn jeugd en hun fuifplezier, morgen is het weekend en laden we verder op en volgende week gaan we er weer tegenaan.
Tot gauw!
