 |
| Ik en onze dochter Pauline |
Ofwel was het een maandag zoals die in de boekjes wordt beschreven.
Het begint vaak met kleine dingen, zoals 1 van de 2 terminalservers die plat ligt en waar je 101 dingen probeert maar zonder resultaat om uiteindelijk te moeten vaststellen dat de grafische kaart moet worden vervangen en dan blijft het komen, het 1 na het ander.
Het loopt nu eenmaal niet altijd zoals je het zou willen en ja voor alles zijn er oplossingen en keuzes die je kan maken en als je alles puur professioneel ziet valt het ook allemaal wel mee maar ik ben ook maar een mens, een echt gevoelsmens dan nog, ik kan mijn emoties moeilijk afzetten.
De dagelijkse dingen raken me altijd, het één al wat meer dan het ander en ik heb vaak eventjes tijd nodig, een uurtje, een dag, soms een week om de juiste keuze te maken en oplossing te vinden.
Het is zowel mijn sterk punt als mijn zwakte. Ik heb al veel goede keuzes gemaakt en super oplossingen gevonden, maar ik draag ze altijd mee, slaap er vaak niet van, regelmatig vloeit er een traan bij en soms weegt het, soms weegt het echt zwaar. Van de dingen die niet lopen zoals verwacht, leer ik, heel snel, een ezel stoot zich geen 2 keer aan dezelfde steen en Leen ook niet.
Ik ben er zeker van dat veel andere mensen dit ook hebben, zeker vrouwen want ik ben er van overtuigd dat vrouwen hun gevoelens veel meer laten meespelen in het dagelijkse leven dan mannen en dit met op zijn minst gelijke resultaten maar het weegt veel meer op ons.
We komen dan ook thuis na een drukke werkdag en beginnen aan onze tweede schift: de kinderen, koken, strijken, poetsen, ... Liefst allemaal met een grote lach en een luisterend oor voor iedereen.
Gelukkige hebben de kinderen er een goede stagedag opzitten. Ze zijn alle twee heel moe, Pauline eet voor het eerst in jaren geen stuk chocola na haar eten (heel de dag chocolade inpakken is hier de reden van) en Michiel heeft pijn in zijn rug (van het kneden met gebogen rug, hij is namelijk 1.94m groot) maar ze zijn vol van hun dag en vertellen honderduit. Sander zit in 'zijn blok' en is voor het eerst in zijn leven bijna blij dat hij kan/mag studeren als hij hun verhalen hoort :)
Onze 5 babygansjes stellen het goed en worden al heel vinnig, Leo is weer helemaal zichzelf en weet je wat?
Bloggen helpt tegen en na een maandag uit de boekjes!!!!
