Vanmorgen heeft Geert wel een half uur met me staan lachen, het was alsof ze wisten dat er iets te gebeuren stond.
Elke dag komen ze uit mijn hand eten, kan ik ze aaien en vastpakken, dus ik had geen problemen verwacht om ze vast te zetten want dat had de 'schapenscheerder' gevraagd.
Stans en Jet leken het wel te weten dat er iets te gebeuren stond en zagen dit toch even anders! Wat ik ook zei of deed, wat ik ook bovenhaalde voor lekkers, niets hielp. Elke keer zetten ze het op een lopen en reflexen dat die twee hebben.
Uiteindelijk is Geert dan even komen helpen met ze in het nauw te drijven en kreeg ik ze één voor één te pakken. Ik ben er bovenop moeten gaan liggen om ze rustig te krijgen, dan heb ik ze opgetild en zo in hun stal gezet.
Als dit was gefilmd had ik een YouTube hit te pakken!
Vanavond zijn ze dan geschoren en hun hoefjes zijn bijgeknipt.
Het resultaat zijn twee kaalgeschoren, bijna armzalige beestjes (net geiten zei Michiel).
Toch even wennen hoor ook voor Stans en Jet zelf.
Ze hebben elkaar vanonder tot boven bekeken, het leek wel of ze elkaar niet herkenden.
Tegelijk zullen ze er wel deugd van hebben want het is een serieus pak wol dat zo'n schaap meedraagt, een enorme zak vol!
De zomer kan dus beginnen, het wordt tijd ook want ik vind het momenteel nog net iets te koud om buiten te zitten of te eten, nog net iets teveel sombere dagen en te weinig zon om echt energie op te doen.
Vanavond typ ik voor het eerst mijn blog met mijn bril op mijn neus, ook geen zicht, ook wennen en ik herken mezelf bijna niet!
Maar duidelijk dat deze letters zijn, en groot, en zwarter, en ....
Het was dus wel degelijk nodig maar het zal nog even duren voor ik eraan gewoon ben, ik denk dat ik het afgelopen kwartier al 100 keer mijn voorhoofd en neus heb gefronst vanwege dat rare gevoel van die bril. De bril kan je hieronder al bewonderen. Op een foto van mij met bril ga je nog even moeten wachten want ik vind het geen zicht, echt geen zicht!
 |
| Ons Jetje |
 |
| Ons Stans |
 |
| Geen zicht! |
